Vlinders
Het Oranjetipje (Anthocharis cardamines)
Het oranjetipje (Anthocharis cardamines) is een dagvlinder uit de familie Pieridae, de witjes.
Het oranjetipje komt in grote delen van Europa voor, waaronder Nederland en België. De vlinder geeft de voorkeur aan matig vochtige graslanden bij bossen als leefgebied.
Het imago kent seksueel dimorfisme. Het mannetje heeft een grote oranje vlek aan de vleugeltip van de voorvleugel, die bij het vrouwtje ontbreekt. De onderkant is geelgroen van kleur. De vleugellengte is ongeveer 20 millimeter.
De vliegtijd is van maart tot en met juni.
Ecologie
Waardplanten voor de rups van het oranjetipje zijn pinksterbloem, look zonder look, scheefkelk en andere kruisbloemigen, soms ook reseda. De eitjes worden meestal afgezet vlakbij bomen, struiken of ruigtes op zonnige plaatsen. Veelal wordt er maar één eitje per plant afgezet, en geeft het vrouwtje een feromoonsignaal af dat andere vrouwtjes weerhoudt van eileg. Als er toch twee rupsen op één plant zitten, dan eet de oudste de jongste vaak op. De rupsen eten eerst bloemen en daarna de hauwtjes. Het flesvormige eitje is eerst licht van kleur, later oranje. De onopvallende groene rups heeft over de lengte een witte streep en verder over het hele lichaam kleine zwarte stippen. Hij wordt ongeveer drie centimeter lang. Als de rups in de struiken verpopt is, lijkt de pop sprekend op een stekel en is goed gecamoufleerd.
Verspreiding
De vlinder is vrij algemeen in Nederland en België.
Het verspreidingsgebied loopt van Schotland naar het zuiden, ze komt in geheel West-Europa algemeen voor op graslanden en in bermen langs bosranden.
Bron Wikipedia
Het oranjetipje komt in grote delen van Europa voor, waaronder Nederland en België. De vlinder geeft de voorkeur aan matig vochtige graslanden bij bossen als leefgebied.
Het imago kent seksueel dimorfisme. Het mannetje heeft een grote oranje vlek aan de vleugeltip van de voorvleugel, die bij het vrouwtje ontbreekt. De onderkant is geelgroen van kleur. De vleugellengte is ongeveer 20 millimeter.
De vliegtijd is van maart tot en met juni.
Ecologie
Waardplanten voor de rups van het oranjetipje zijn pinksterbloem, look zonder look, scheefkelk en andere kruisbloemigen, soms ook reseda. De eitjes worden meestal afgezet vlakbij bomen, struiken of ruigtes op zonnige plaatsen. Veelal wordt er maar één eitje per plant afgezet, en geeft het vrouwtje een feromoonsignaal af dat andere vrouwtjes weerhoudt van eileg. Als er toch twee rupsen op één plant zitten, dan eet de oudste de jongste vaak op. De rupsen eten eerst bloemen en daarna de hauwtjes. Het flesvormige eitje is eerst licht van kleur, later oranje. De onopvallende groene rups heeft over de lengte een witte streep en verder over het hele lichaam kleine zwarte stippen. Hij wordt ongeveer drie centimeter lang. Als de rups in de struiken verpopt is, lijkt de pop sprekend op een stekel en is goed gecamoufleerd.
Verspreiding
De vlinder is vrij algemeen in Nederland en België.
Het verspreidingsgebied loopt van Schotland naar het zuiden, ze komt in geheel West-Europa algemeen voor op graslanden en in bermen langs bosranden.
Bron Wikipedia
